ยอมจ่ายแพงเพราะแบรนด์ 5 นิสัยคนไทยกับการใช้จ่าย ในสายตานักการตลาด

1. จ่ายมากไม่ว่า ไม่แบรนด์เนมไม่ได้!

เรื่องนี้ต้องยอมพี่ไทยเค้าจริง ๆ เพราะจากการศึกษาตลาดและลักษณะนิสัยการใช้จ่ายของคนไทยแล้ว นักการตลาดก็พบว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่ขาดแบรนด์ไม่ได้! เพราะหากพูดถึงสินค้าฟุ่มเฟือยที่มีแบรนด์มาเกี่ยวข้องเมื่อไหร่พี่ไทยก็พร้อมยอมเปย์เพื่อให้ได้มา โดยไม่อิดออดใด ๆ (ต้องยอมให้เค้าจริง ๆ)

2. ภาพลักษณ์มาก่อน..ราคาค่อยว่ากัน

เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่นักการตลาดจะต้องอึ้ง เพราะไทยคือประเทศที่คนมีพฤติกรรมห่วงภาพลักษณ์และยึดติดแบรนด์มากที่สุดในอาเซียน! ชนะทุกประเทศเพื่อนบ้านแบบทิ้งขาดไม่เห็นฝุ่น คนไทยยอมที่จะจ่ายหนักขนาดไหนก็ไม่หวั่นเพื่อให้ได้มาซึ่งภาพลักษณ์และการมองอย่างชื่นชมจากคนภายนอก

3. มองโลกแง่ดี เงินเดือนเท่านี้ ผ่อน 0% ไปก่อน

อีกสิ่งหนึ่งที่สร้างความเซอร์ไพรซ์ให้กับนักการตลาดก็คือ พฤติกรรมมองโลกในแง่ดี ของคนไทยเวลาที่ต้องตัดสินใจซื้อสินค้าราคาสูงโดยเฉพาะ สินค้าแบรนด์เนม สินค้าฟุ่มเฟือย เพราะคนไทยติดนิสัยใช้สิทธิ์ 0% และมองว่าอนาคตมีโอกาสที่เงินเดือนจะขึ้นแน่ ๆ หรือหวังว่าจะได้โบนัสอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นแม้เงินเดือนจะหมื่นต้นๆ แต่การถอยสมาร์ทโฟนราคาหลัก 30k ก็ต้องมา เพราะของมันต้องมี

4. ไม่เซนซิทีฟเรื่องราคาแต่เซนซิทีฟเรื่องโลโก้

โรคหนึ่งที่แก้ไม่หายของคนไทยและน่าจะฝังอยู่อีกนานของใครหลายคน คือการใช้ตรรกะ ราคาแพง = ของดี โลโก้แบรนด์ = คุณภาพ อยู่ตลอดเวลา ซึ่งโดยทั่วไปมันก็ไม่ใช่สิ่งที่ผิดและมักจะเป็นตามนั้นนั่นแหละ แต่สิ่งหนึ่งที่คนไทยมองข้ามคือสินค้าบางชนิดก็มีคุณภาพจริงๆ โดยที่ไม่จำเป็นต้องแปะโลโก้ชื่อดังแต่อย่างใด อย่างเช่นเสื้อยืดสีขาวเนื้อผ้าดีๆ ราคาประมาณ 200 บาท แต่ถ้าแปะโลโก้ Gucci ลงไป ราคาอาจอัปไปถึงหลัก 10,000 ซึ่งจริงๆ แค่เสื้อยืดก็ไม่จำเป็นต้องแพงถึงขนาดนั้นก็ได้นะคะ

5. เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย…กับราคาข้าวสารเทียบแล้วเทียบอีก

พฤติกรรมคิดเล็กคิดน้อยกับสินค้าอุปโภคบริโภคนั้นดูจะฝังอยู่ในยีนส์ไปซะแล้ว เพราะพี่ไทยจะคำนวณละเอียดมากเวลาต้องซื้อของเข้าบ้าน อย่างพวกน้ำยาซักผ้า ซอสปรุงรส หรือข้าวสาร บางครั้งถึงขนาดคำนวณความคุ้มค่าด้วยราคา/น้ำหนัก กันเลยทีเดียว แถมต้องไม่พลาดทุกคูปอง ส่วนลด หรือการเก็บสะสมแต้มจะต้องใช้อย่างคุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์

กดติดตาม ADD Line @UndubZapp